4 sterren

Ara Pacis Augustae

Altaar voor de Augusteïsche Vrede

Roma | Lazio | Italia


Altaar voor de Augusteïsche Vrede

Inleiding

"Toen ik terugkwam in Rome uit Spanje en Gallië (...), na succesvolle ondernemingen in die provincies, beval de Senaat om ter ere van mij een altaar voor de Vrede van Augustus te wijden op het Campus Martius, en gebood dat op dit altaar de magistraten, priesters en de Vestaalse maagden jaarlijks een offer moesten brengen."
Zo beschrijft Augustus zelf het ontstaan van het altaar in zijn "Res Gestae Divi Augusti".
Het altaar werd ingewijd op 30 januari in het jaar 9 v.C. en is gewijd aan de vredesgodin Pax. Het is geheel van marmer. Na de oudheid werd het verwoest en raakten de restanten onder de aarde bedolven. Vanaf de 1568 werden de brokstukken opgegraven. Nadat in 1938 de laatste fragmenten van het altaar waren geborgen, werd het op de huidige plaats gereconstrueerd. Het feitelijke altaar staat binnen een rechthoekige ommuring (11,65 x 10,62 m.) die aan de twee lange zijden doorgangen heeft. De ene ingang lag oorspronkelijk aan de Via Flaminia en de andere aan het Marsveld.

De Reliëfs aan de buitenkant

De buitenwanden van de ommuring zijn gedecoreerd met reliëfs van uitzonderlijk hoge kwaliteit.
Het monument gaat over de relatie tussen Augustus en de Vrede, dat wil zeggen over de wereld die opbloeit onder de Romeinse heerschappij. De triomf van Rome wordt verbonden met Saturnia Tellus: het Gouden Tijdperk van Italië. De voorstellingen van de reliëfs wijzen daar ook op.

De buitenzijde is versierd met een figuratief fries aan de bovenzijde, en gestileerde plantmotieven met daartussen zwanen aan de bovenzijde, en allerlei kleine dieren zoals vogels, insecten, slangen en hagedissen aan de onderzijde. De twee lagen zijn gescheiden door een met een meander versierde band. De figuratieve voorstellingen bestaan uit panelen aan weerszijden van de ingangen en een doorlopend fries aan elk van de zijkanten. De voorstellingen zijn gescheiden door rijk versierde pilasters met Korinthische kapitelen.
De voorzijde, met de trap, was vroeger de westkant (en is nu de zuidkant want het monument is bij reconstructie een kwart slag gedraaid). Rechts van de ingang is het offer van Aeneas aan de Penates (beschermgoden) afgebeeld. Aeneas stichtte, enige tijd na aankomst in Italië, samen met zijn nieuwe vrouw Lavinia, de dochter van de plaatselijke koning Latinus, de stad Lavinium. Maar eerst brengt hij een offer aan de Penates, de huisgoden die hij uit Troje had meegenomen. We zien Aeneas met zijn zoon Julius Ascanius (achter hem, er is allen een hand over die een staf vasthoudt) bij het altaar. Tegenover hen staan twee offerdienaren (camilli). De ene draagt het offergerei voor de Lustratio (het zuiveringsritueel), een patera in de linkerhand en een oinochoë (schenkkan) in de rechterhand. De andere offerdienaar voert het te offeren zwijn mee. De beeldjes van de penates staan in een schrijn links op de berg.
Aeneas was voorouder van Romulus, de traditionele stichter van de stad Rome maar - volgens de mythe - ook stamvader de gens Julii, het geslacht van de keizer dat zijn naam aan Julius Ascanius, de zoon van Aeneas, ontleende.
Links zien we enkele fragmenten van wat een voorstelling was van de Lupercal, de grot aan de voet van de Palatijn in Rome waar Romulus en Remus werden gezoogd door de wolvin. Daarop was de herder Faustulus afgebeeld die de kinderen vindt terwijl zij worden gezoogd. De god Mars, vader van de tweeling en beschermer van de stad Rome, kijkt toe.
Aan de andere lange zijde, de vroegere oostkant dus, is links van de ingang waarschijnlijk Saturnia Tellus afgebeeld, het land van het Gouden Tijdperk, dat wil zeggen: Latium. Een vrouw zit op een rots en op haar schoot liggen vruchten en spelen twee kleine kinderen. Achter hen staan hoge korenaren en papavers en aan hun voeten graast een schaap en ligt een rund. De vrouw zou ook Moeder Aarde kunnen verbeelden, of de Vrede. De nimfen links en rechts zijn personificaties van het water (met zeemonster) en de lucht (met zwaan). De boodschap is duidelijk: op het land en op de zee heersen vrede en voorspoed. Links zien we een rivierlandschap, met riet en een kruik waar water uitstroomt, in het midden is het rotsachtig en rechts is de zee.
Rechts van de oostelijke ingang aan de oostkant is ook niet veel meer te zien maar hier is waarschijnlijk de godin Roma afgebeeld die over een stapel wapens waakt en zorgt dat ze ongebruikt blijven (vrede).

Op de beide korte zijden een processie afgebeeld. Volgens sommigen stelt die de terugkeer van Augustus in Rome voor (13 v.C.) en volgens anderen de wijding van het altaar (9 v.C.). Gelet op de afgebeelde personages zijn beide aannames historisch onmogelijk en dus lijkt het beter te veronderstellen dat het om een ideële, symbolische voorstelling gaat. Aan de noordkant is een officiële processie te zien en aan de zuidkant is de familie van de keizer afgebeeld.
Dat zuidelijke fries is het meest interessante, al is het eerste deel ervan grotendeels verloren gegaan. Het verloren deel stelde de twaalf lictoren voor die de keizer vergezellen. Daarna volgen figuren met zeer naturalistische gelaatstrekken en het is duidelijk dat het portretten zijn. Over de identificatie van de personen zijn de deskundigen het echter nog steeds niet helemaal eens maar hier volgt de meest gangbare identificatie.
De figuur met de laurierkrans (zijn lichaam is voor de helft verloren gegaan) stelt waarschijnlijk Augustus voor. Bij hem enkele mannen in toga en daarachter vijf priesters (flamines). Vier priesters dragen een apex, een muts met een olijfhouten pin erbovenop en de vijfde, de flaminius lictor, heeft een bedekt hoofd en draagt een rituele bijl op de schouder. Dan volgt Agrippa (vriend, raadgever en schoonzoon van Augustus, met een punt van zijn mantel over zijn hoofd geslagen) met zijn zoon Caius Caesar (kleinzoon van Augustus) die zich aan zijn vader vastklampt en opkijkt naar zijn moeder Julia (dochter van Augustus). De volgende op de voorgrond zou Tiberius (stiefzoon, later schoonzoon en opvolger van Augustus) kunnen zijn. Rechts van hem zien we Antonia Minor (nichtje van Augustus) die de hand van haar zoon Germanicus vasthoudt en zich omdraait naar haar echtgenoot Drusus (broer van Tiberius). Op de voorgrond volgen dan weer twee kinderen. De kleinste, die de mantel van Drusus vasthoudt, is (Gnaeus) Domitius (Ahenobarbus), later vader van de beruchte Nero; en de grootste is Domitia (Lepida Maior). Het zijn de kinderen van Antonia Maior (nicht van Augustus, op de achtergrond iets links van Domitia) en Lucius Domitius Ahenobarbus (rechts op het reliëf, met opgeheven arm).

Het noordelijke fries was zwaar beschadigd en vrijwel alle hoofden zijn in de 16e eeuw vernieuwd. Volgens sommigen zijn hier de weduwen en wezen van de keizerlijke familie te zien, vergezeld door mannen in toga (senatoren en magistraten) onder wie ook een offerdienaar met oinochoë (schenkkan) en pyxis, priesters met gesluierd hoofd en een lictor.

De binnenkant

De binnenkant van de scheidingswand lijkt in het onderste deel op een provisorische houten palissade zoals die bij eenvoudige altaren werd opgericht. Het bovendeel is versierd met festoenen en runderschedels (bucrania).
Ook het altaar zelf was mooi versierd. Op de sokkel waren vrouwenfiguren afgebeeld (niets meer van te zien), wellicht personificaties van de provincies van het rijk. Rondom het podium was een fries aangebracht met offerscènes. De imposten aan weerszijden zijn fraai gedecoreerd met voluten en gevleugelde leeuwen.

Nieuwbouw

Mussolini liet de Ara Pacis ombouwen met een paviljoen bij het Mausoleum van Augustus. Het oorspronkelijke plan van architect Ballio Morpurgo werd niet helemaal gevolgd, ook omdat het paviljoen als tijdelijk werd beschouwd, en op 23 september 1938 werd het gebouw in gebruik genomen.
In 1995 besloot de gemeente Rome, in verband met de slechte staat van het gebouw, tot nieuwbouw. Het project werd toevertrouwd aan de Amerikaanse architect Richard Meier die een modern gebouw ontwierp van glas, staal en travertijn dat werd geopend in april 2006.



Informatie
Land:
Italia
Regio:
Lazio
Provincie:
Roma
Gemeente:
Roma
Adres:
Lungotevere in Augusta, 00186 Roma, Italia
Tijdperk:
Oudheid: tijd van Grieken en Romeinen (3000 v. Chr. - 500 na Chr.)
Stijl 1:
Romeinen
Openstelling:
Museum. Te bezichtigen.
Telefoon:
0039 06 488991
Officiele Website:
http://www.arapacis.it/



Ara Pacis Augustae (Rome, Italië)

Ara Pacis Augustae (Rome, Italië)

Ara Pacis Augustae (Rome, Italië)

Ara Pacis Augustae (Rome, Italië)

Ara Pacis Augustae (Rome, Italië)

Ara Pacis Augustae (Rome, Italië)


nr: 104294 - 7899 views
©  belpaese.nl 2012-2018. Dit materiaal (foto's en tekst) is eigendom van Belpaese.nl.
Het mag uitsluitend voor privédoeleinden worden gebruikt.
Het mag niet opnieuw door middel van Internet, kopie, druk, of een ander medium worden verspreid.